Ik ben net na de oorlog geboren in een gezin van 3 kinderen, een vader en een moeder. Wij woonden in Amsterdam. Van mijn ouders heb ik niets van de oorlog meegekregen. Mijn kindertijd was heel leuk. Wij woonden in Amsterdam Noord. Een soort dorp in het grote Amsterdam. Je moest er met de pont/veerboot komen.
Ons gezin was een gelovig gezin Daardoor kwamen wij vaak in de kerk. De plek waar ik mijn man heb ontmoet. Wij hadden een heerlijke verlovingstijd samen en zijn daarna ook getrouwd. Ons huwelijk werd gezegend met twee kinderen, een dochter en een zoon. Zij verrijkten ons leven verder met 3 kleinkinderen.
Helaas kwam mijn echtgenoot in 2005, na een ziekte op 59 jarige leeftijd te overlijden. Ik was er kapot van. Tot de dag van vandaag heb ik al zijn creatieve materialen laten staan. Hij was zo creatief en handig. De woning heeft hij helemaal naar zijn creatieve stijl aangepast. Ik verander er niets aan. Het is zo fijn om zijn nabijheid te voelen. Na al die jaren ervaar ik het nog steeds zo.
Ik ben in mijn leven altijd sportief geweest; wandelen, tennissen, en fietsen. Toen werd ik ziek in 1998 – multiple sclerose – bleek uit de MRI scan. Door 2x therapie, oefeningen, hoop ik nog heel lang thuis te kunnen wonen. De fysieke lichamelijke handelingen worden in de loop der jaren echter wel minder; voornamelijk lopen gaat achteruit. Maar ik wil bezig blijven. Ik zie mezelf nog niet achter de geraniums zitten. Inmiddels verplaats ik mij per scootmobiel en rollator
Ik ben al langer dan 20 jaar lid van een koersbalgroep. Wij koersballen bij Castrovalva en bij buurtcentrum Cobra. In buurtcentrum Cobra koersballen wij op de vrijdag. Maar ineens kwamen wij voor een verrassing te staan. Ons werd mede- gedeeld dat het buurtcentrum dichtging op de vrijdagen omdat er geen beheerder en/of vrijwilliger beschikbaar was. “Dat kan toch niet”, dacht ik. “Hoe moet
het met de koersbalgroep?!”. Toen besloot ik deze taak op mij te nemen. Ik werd vrijwilliger. Nu al 16 jaar of langer. Ik open en sluit de deuren, doe barwerkzaamheden en leg de koersbal materialen klaar.
Eigenlijk kun je zeggen dat een praktisch probleem er toe geleid heeft dat ik vrijwilligerswerk ben gaan doen. Het bevalt mij prima!
Wil jij ook meedoen met de koersbal groep? Bel dan naar Buurtcentrum Cobra.
Ik heb niet altijd vrijwilliger geweest. Ik was ooit werkzaam in loondienst. 10 jaar kantoorwerk o.a. bij het huidige Jumping Almere, en het verrichten van vrijwilligerstaken bij de basisschool van mijn kinderen: o.a. voorleesmoeder, overblijfmoeder, plantenjuf. En ondersteuning/begeleiding bij de diverse schoolreisjes. Ik had het er maar druk mee.
Zoals ik al vertelde heb ik mijn kinderjaren in Amsterdam doorgebracht. Ik ben in Amsterdam geboren en heb er met mijn man gewoond tot 1985. Totdat de Amsterdamse buurt veranderde… het was niet langer leuk en gezellig. Er gebeurden veel dingen. Soms voor mij best wel onbegrijpelijke zaken. Wij gingen toen op zoek naar gezelligheid en kwamen in Almere terecht. Ik woon er nu al meer dan 30 jaar.
Goh….dat is het leven. Spelen, werken, trouwen, opvoeden, mantelzorgen, sporten, vrijwilligerwerk, genieten van mijn kinderen en kleinkinderen. Het aanwezig zijn, het van waarde zijn, verbinden, blij zijn, gelukkig zijn!
Ik ga voornamelijk voor het laatste; gelukkig zijn en er voor zorgen dat anderen ook gelukkig zijn en worden. Desnoods door hen een krant te bezorgen. Ik weet namelijk dat zij er gelukkig van worden. Al was het maar alleen om de puzzel in te vullen. Hoe mooi is dat?